Ίνγκε Β΄ της Νορβηγίας

Ίνγκε Β'
Βασιλιάς της Νορβηγίας
Περίοδος	1204 - 23 Απριλίου 1217
Προκάτοχος	Γκούττορμ της Νορβηγίας
Διάδοχος	Χάακον Δ΄ της Νορβηγίας
Γέννηση	1185
Θάνατος	23 Απριλίου 1217 (32 ετών) Τρόντχαϊμ, Νορβηγία
Τόπος ταφής	Τρόντχαϊμ, Νορβηγία
Επίγονοι	Γκούττορμ
Οίκος	Οίκος του Γκίλλε
Πατέρας	Μπαρντ Γκούττορμσον
Μητέρα	Σεσίλη
Θρησκεία	Καθολική Εκκλησία
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα ()

Ο Ίνγκε Β΄ (Ingi Bárðarson 1185 - 23 Απριλίου 1217) ήταν βασιλιάς της Νορβηγίας από το 1204 έως το 1217. Ήταν γιος του Μπαρντ Γκούττορμσον, ενός εξέχοντος δανειστή από το Τρόντελαγκ απογόνου του Τοστίγκ Γκούγουινσον, και της Σεσίλης κόρης του παλιότερου βασιλιά Σίγκουρντ Β΄ της Νορβηγίας, βασίλευσε στην τελευταία περίοδο που έμεινε γνωστή στην Νορβηγική ιστορία ως εμφύλιος πόλεμος. Η ολοκλήρωση της εγκατάστασης του Κβίτσοι από την ομάδα των Μπάγκλερ (1208) έφερε ειρήνη στα εννιά τελευταία χρόνια της βασιλείας του Ίνγκε καθώς οι Μπίρκεμπεινερ αναγνώρισαν την κυριαρχία των Μπάγκλερ στην περιοχή του Οσλοφιόρδ.

Άνοδος στον θρόνο

Ο πατέρας του Ίνγκε ήταν οπαδός του Σβερ της Νορβηγίας του ιδρυτή της ομάδας των Μπίρκεμπεινερ στα τέλη του 12ου αιώνα μετά από πολλά χρόνια πολέμου με τον Μάγκνους Ε΄ της Νορβηγίας, η μητέρα του Σεσίλη είχε παντρευτεί στον πρώτο της γάμο τον νομοθέτη Φόλκβιντ στο Βάρμλαντ της Σουηδίας. Ο αδελφός της μητέρας του Σβερ έγινε βασιλιάς της Σουηδίας, στην συνέχεια η Σεσίλη χώρισε τον Φόλκβιντ με την υποστήριξη του αδελφού της και με τον ισχυρισμό ότι τον παντρεύτηκε παρά την θέληση της. Ο αρχιεπίσκοπος κήρυξε τον γάμο της Σεσίλης με τον Φόλκβιντ άκυρο, στην συνέχεια η Σεσίλη παντρεύτηκε τον πιστό οπαδό του αδελφού της βασιλιά Σβέρε Μπαρντ Γκούττορμσον, ο Ινγκέ Β΄ της Νορβηγίας ήταν γιος τους. Μετά τον θάνατο του Σβερ της Νορβηγίας (1202) ο γιος του Χάακον Γ΄ της Νορβηγίας και ο εγγονός του Γκούττορμ της Νορβηγίας πέθαναν μέσα σε δυο χρόνια, η ύπαρξη ενός άλλου εγγονού του Σβερ του μελλοντικού Χάακον Δ΄ της Νορβηγίας δεν ήταν ακόμα γνωστή. Οι παλιοί αντίπαλοι του Σβερ οι Μπάγκλερ εκμεταλλεύτηκαν την κατάσταση με νέα επίθεση στο Βικέν υπό την ηγεσία του διεκδικητή βασιλιά του Έρλινγκ Στέινβεγκ. Οι Μπίρκεμπεινερ χρειαζόντουσαν επειγόντως έναν άλλο ισχυρό αρχηγό, εξέλεξαν τον Χάακον τον τρελό ο οποίος ήταν ετεροθαλής αδελφός του Ίνγκε Β΄ γιος της μητέρας του Σεσίλης από τον πρώτο της γάμο με τον Φόλκβιντ. Ο αρχιεπίσκοπος του Νιδάρος Έρικ και οι αγρότες του Τρόντελαγκ εξέλεξαν νέο βασιλιά τον Ίνγκε Β΄ ο οποίος κυβερνούσε το Τρόντελαγκ την εποχή του Γκούττορμ, ο κόμης Χάακον ανέλαβε την διοίκηση του στρατού και τα μισά από τα βασιλικά έσοδα.

Εμφύλιες συγκρούσεις

Τα επόμενα τέσσερα χρόνια υπήρξε μεγάλη ένταση ανάμεσα στους Μπίρκεμπεινερ και στους Μπάγκλερ, ο διεκδικητής βασιλιάς των Μπάγκλερ πέθανε (1206) και οι ίδιοι εξέλεξαν ως νέο τους βασιλιά τον Φιλίππο Σίμονσον. Οι Μπάγκλερ είχαν υπο τον έλεγχο τους την περιοχή του Βικέν με τις πόλεις Τένσμπεργκ και Όσλο, ο βασιλιάς Ίνγκε Β΄ είχε υπό τον έλεγχο του το Τρόντελαγκ με το Νιδάρος ενώ το Μπέργκεν στην δυτική Νορβηγία άλλαζε συνέχεια χέρια. Στις 22 Απριλίου 1206 οι Μπάγκλερ επιτέθηκαν στο Νιδάρος κατά την διάρκεια της γαμήλιας τελετής της αδελφής του Ίνγκε Σίγκριντ, ο ίδιος ο Ίνγκε δραπέτευσε και με την βία κατάφερε να σώσει την ζωή του αφού αναγκάστηκε να κολυμπήσει στον παγωμένο ποταμό Νιντέλβα για να διαφύγει. Την επόμενη χρονιά οι Μπίρκεμπεινερ έκαναν μια επιτυχημένη επίθεση στους Μπάγκλερ στο Τένσμπεργκ αλλά καμιά από τις δυο πλευρές δεν κατόρθωσε να πετύχει αποφασιστική νίκη, το φθινόπωρο του 1207 οι αρχιεπίσκοποι Τόρε του Νιδάρος και Νικόλαος του Όσλο ένας φανατικός Μπάγκλερ ξεκίνησαν τις διαπραγματεύσεις για την τελική συμφωνία. Στην συνάντηση που είχαν το φθινόπωρο του 1208 στο Ρογκαλάντ ο Ίνγκε Β΄, ο κόμης Χάακον και ο Φίλιππο των Μπάγκλερ συμφωνήθηκε να παραιτηθεί ο Φίλιππος από τον τίτλο του βασιλιά και την βασιλική σφραγίδα, θα κρατούσε την διοίκηση την διοίκηση της ανατολικής Νορβηγίας και του Βικέν με τον τίτλο του κόμη ως υποτελής του βασιλιά. Ο αδελφός του βασιλιά κόμης Χάακον ο τρελός θα κρατούσε αντίστοιχα την διοίκηση της δυτικής Νορβηγίας με το Μπέργκεν και με τον τίτλο επίσης του κόμη, θα ήταν και οι δυο κόμητες υποτελείς του Ίνγκε Β΄ ο οποίος θα είχε απ'ευθείας την διοίκηση του Τρόντελαγκ με το Νιδάρος, η συνθήκη επικυρώθηκε με τον γάμο του Φιλίππου με την κόρη του βασιλιά Σβερ και ξαδέλφη του Ίνγκε Β΄ Χριστίνα Σβέρεσνταττερ.

Τα υπόλοιπα χρόνια της βασιλείας του Σβερ επικράτησε ειρήνη, ο Φίλιππος ωστόσο δεν κράτησε την συμφωνία αφού εξακολουθούσε να διατηρεί τον τίτλο του βασιλιά και την βασιλική σφραγίδα, ο αδελφός του Χάακον ζήτησε να κάνει το ίδιο πράγμα και ο ίδιος αλλά ο Ίνγκε το αρνήθηκε κάτι που δημιούργησε ένταση ανάμεσα στα δυο αδέλφια. Η ένταση έληξε με συμφωνία η οποία πραγματοποιήθηκε μεταξύ τους σύμφωνα με την οποία θα μπορούσε ο ένας αδελφός να κληρονομήσει τον άλλον, και τους δυο μαζί θα μπορούσε να κληρονομήσει ο οποιοσδήποτε νόμιμος γιος τους, η συμφωνία ήταν προς το συμφέρον του Χάακον αφού ο ίδιος είχε νόμιμο γιο αντίθετα ο Ίνγκε είχε έναν νόθο γιο τον Γκούττορμ. Το 1214 νέα εξέγερση από τους αγρότες στο Τρόντελαγκ δημιούργησαν στον Ίνγκε την υποψία ότι έγινε με την υποκίνηση του Χάακον με αποτέλεσμα να ξεσπάσει νέα εμφύλια σύγκρουση ανάμεσα στα δυο αδέλφια η οποία έληξε με τον θάνατο του Χάακον τα Χριστούγεννα του 1214 , ο Ίνγκε κληρονόμησε το μερίδιο του βασιλείου του.

Θάνατος

Το 1217 ο Ίνγκε αρρώστησε στο Νιδάρος, κατά την διάρκεια της ασθένειας του διόρισε κόμη και αρχηγό του στρατού τον μικρότερο ετεροθαλή αδελφό του Σκάλ Μπάρντσον, πέθανε στις 23 Απριλίου 1217 και τάφηκε στον Καθεδρικό ναό του Νιδάρος. Διάδοχος του ορίστηκε απο τους Μπίρκεμπεινερ ο 13χρονος Χάακον Δ΄ της Νορβηγίας ή Χάακον Χάακονσον νόθος εγγονός του Σβερ της Νορβηγίας που είχε ανατραφεί στην αυλή του Ίνγκε και του κόμη Χάακον, ο Σκάλ Μπάρντσον συνέχισε να κατέχει τον τίτλο του κόμη.

Οι απόψεις των ιστορικών σχετικά με τον Ίνγκε είναι διφορούμενες, άλλοι τον θεωρούν αδύναμο βασιλιά κρίνοντας απο το γεγονός οτι ο Φίλιππος διατήρησε την βασιλική σφραγίδα και τον βασιλικό τίτλο άλλοι για ισχυρό βασιλιά επειδή μετά απο σκληρές εμφύλιες συγκρούσεις κατόρθωσε να είναι ο νικητής. Τα Σάγκα των Μπάγκλερ τα οποία είναι αξιόπιστη πηγή επειδή γράφτηκαν την εποχή του τον περιγράφουν σαν ήρεμο άνθρωπο που απέφευγε τις πομπώδεις γιορτές και περνούσε τον περισσότερο χρόνο του οικογενειακά με τους φίλους του, η υγεία του είχε γίνει εξαιρετικά ευάλωτη μετά την περιπέτεια που είχε στον ποταμό Νιντέλβα (1206). Οι πιο αυθεντικές επιστολές που διασώθηκαν από την εποχή του Ίνγκε Β΄ ήταν εκείνες τις οποίες αντάλλαξε με τον αντίπαλο του Φίλιππο.